Vertaling Bijbel, Kanttekeningen SV, [], Maar God leidde het volk om, langs den weg [29]van de woestijn der Schelfzee. De kinderen Israels nu togen [30]bij vijven uit Egypteland. 29. Versta de woestijn Etham, vs.20, en Num.33:8. 30. Hebreeuws, gevijfd; dat is, bij vijven, vijf nevens elkander, of, in vijf hopen, of heiren. Anders, gewapend, of, geharnast, gelijk Joz.1:14, en Joz.4:12; Richt.7:11.
Philipp Vandenberg, Ramses de Grote, [1978], 252 Paul Heinisch noemt drie mogelijke plaatsen waar die 'doortocht door de Schelfzee' plaatsgehad kan hebben en geeft er een de voorkeur.
1. Tussen het Timsahmeer en het grote Bittermeer. Dat gebied was in de tijd van Ramses echter vast land. Een overstroming lijkt niet waarschijnlijk.
2. De plaats tussen de beide Bittermeren. De meren waren door een natuurlijke waterloop met elkaar verbonden. Bij eb hadden de Israelieten misschien werkelijk met droge voeten de andere oever kunnen bereiken.
3. Ten zuiden van de Bittermeren. Paul Heinisch acht die hypothese om de volgende redenen de waarschijnlijkste: de Israelieten vluchtten van Ramses naar Sukkoth in zuidelijke richting en hielden aan die richting vast tot Etham, dat op een plaats lag waar de Egyptische in de Arabische Woestijn overging ...
Daar bevond zich, zoals uit archeologische gegevens blijkt, een zand- en modderbank, die door de cyclus van eb en vloed van de Rode Zee opgehoopt was. Mozes moest bij zijn jarenlange verblijf in de woestijn wel van die geheime doorwaadbare plaats gehoord hebben.